ΚΟΣΜΗΤΙΚΗ-ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ  ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ

​

Χρησιμοποιώντας τον όρο ¨κοσμητική¨ ή αισθητική οδοντιατρική, αναφερόμαστε στο κομμάτι της οδοντιατρικής όπου χρησιμοποιούμε μεθόδους και τεχνικές για να βελτιώσουμε το σχήμα, το χρώμα, το μέγεθος και τη θέση ή κλίση των δοντιών, ώστε τελικά να δώσουμε ένα νέο ιδιαίτερο χαμόγελο που να ταιριάζει στο σύνολο του προσώπου του ασθενή, προσδίδοντας του ευχαρίστηση και αυτοπεποίθηση. Το χαμόγελο είναι  ίσως το σημαντικότερο μέσο  επικοινωνίας και εμείς στηn Take a Smile Dental Clinic εφαρμόζουμε όλες τις καινούριες  τεχνικές για να σας προσφέρουμε το χαμόγελο που ονειρεύεστε.

 

ΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΕΜΦΡΑΞΕΙΣ ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΡΗΤΙΝΗΣ

​

Η σύνθετη ρητίνη είναι ένα πολυμερές υλικό με άπειρες δυνατότητες, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί:

Για αποκατάσταση όλων των  δοντιών (πρόσθιων και οπίσθιων) στο αρχικό τους σχήμα μετά από τερηδονισμό ή κάταγμα.  Σαν όψεις κυρίως στα πρόσθια δόντια για να διορθώσουμε το χρώμα, το σχήμα, τη θέση ή να κλείσουμε κενά με  τρόπο λιγότερο επεμβατικό αλλά με την ανάγκη συντήρησης του αποτελέσματος ανα έτος.

​

 

ΕΜΦΡΑΞΕΙΣ ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΡΗΤΙΝΗΣ (ΑΣΠΡΑ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑΤΑ)

​

Για αποκατάσταση οπίσθιων και πρόσθιων δοντιών στο αρχικό τους σχήμα μετά από τερηδονισμό ή κάταγμα.

  

ΟΨΕΙΣ ΠΟΡΣΕΛΑΝΗΣ

​

Ενώ αναφερόμαστε σε πορσελάνη, στην πραγματικότητα τα υλικά που χρησιμοποιούμε σε αυτή την τεχνική είναι διαφορετικής προέλευσης με πολύ καλύτερες προδιάγραφες και αισθητική από ότι η πορσελάνη .Το πιο εξελιγμένο υλικό σήμερα είναι το Δυπιριτικό  λίθιο ( ΕΜΑΧ) το οποίο και χρησιμοποιούμε σχεδόν πάντα στην κλινική μας ,καθώς η χρωματική του απόδοση και φυσικότητα φτάνει το 98% του φυσικού  δοντιού. Στα προτερήματα του, εκτός από τη φυσικότητα που αποδίδει στο νέο μας χαμόγελο, είναι η αντοχή του και η μονιμότητα του αποτελέσματος χωρίς την ανάγκη ετήσιας συντήρησης.

​

Με την πιο πάνω τεχνική μπορούμε:

​

• Να διορθώσουμε το σχήμα, χρώμα και κλίση  των δοντιών

• Να αποκαταστήσουμε ένα σπασμένο πρόσθιο δόντι

• Να κλείσουμε κενά

• Να ολοκληρώσουμε αισθητικά ένα περιστατικό αποκατάστασης  απώλειας της κάθετης διάστασης, λόγω αποτριβής  σε άτομα που σφίγγουν ή τρίζουν τα δόντια τους, σε ένα σχέδιο θεραπείας με ολική αποκατάσταση στόματος.

 

Η  τεχνική αυτή δεν θεωρείται ιδιαίτερα  επεμβατική σε σχέση με τις  στεφάνες. Ο οδοντίατρος αφαιρεί 0,5 με 0,8 mm  επεμβαίνοντάς (τροχίζοντας) ελάχιστα την εξωτερική επιφάνεια του δοντιού, πολλές φορές χωρίς την ανάγκη χρήσης τοπικής αναισθησίας. Ακολούθως αντιγράφει την περιοχή με αποτυπωτικό υλικό μέσα σε δισκάριο (μέτρα) ή με τη χρήση ειδικής κάμερας αποτύπωσης και τα στέλνει στο οδοντοτεχνικό εργαστήριο μαζί με όλες τις απαραιτήτες πληροφορίες και φωτογραφίες για να βοηθήσει τον τεχνίτη να αποδώσει την κατάλληλη μορφολογία, χρώμα και σχήμα στις όψεις. Μέχρι να ετοιμαστεί η εργασία από το εργαστήριο, φτιάχνουμε στο ιατρείο μεταβατικές  αποκαταστάσεις. Σε 7-8 μέρες οι όψεις είναι έτοιμες για να τοποθετηθούν στο στόμα, οπού και στερεώνονται στα δόντια με ειδική κονία (γόμα).  Μια κάποια ευαισθησία στα κρύα/ζεστά πιθανόν να εμφανιστεί λόγω του επεξεργασίας που έχουν υποστεί τα δόντια και της αντίδρασης τους στη κονία που χρησιμοποιούμε για τη συγκόλληση η οποία συνήθως υποχωρεί σε λίγες μέρες.

​

Χειριζόμαστε τις όψεις όπως και τα φυσικά μας δόντια, αποφεύγοντας να ανοίγουμε μπουκάλια και να σπάμε ξηρούς καρπούς. Αν έχετε τη συνήθεια να σφίγγετε ή να τρίζετε τα δόντια σας, συστήνουμε να γίνεται ένας νάρθηκας για το βράδυ για να αποφύγουμε τα μικρό-σπασίματα.  Σήμερα, τα νέα υλικά, σε συνδυασμό με τον υπολογιστικά καθοδηγούμενο σχεδιασμό και παρασκευή (τεχνολογία Computed Aided Design/ Computed Aided Manufacture CAD/CAM) μας δίνουν τη δυνατότητα να πετύχουμε τέλειες εφαρμογές στα παρασκευασμένα δόντια, παράγων πολύ σημαντικός για τη μακροβιότητα της εργασίας.

​

Η πιο πάνω τεχνική, σε συνδυασμό με τις πολύ καλέ ς αισθητικές ιδιότητες των καινούριων αυτών υλικών, έχουν ως  αποτελέσματα να πετυχαίνουμε χαμόγελα που δύσκολα μπορείς να ξεχωρίσεις τις όψεις από  τα φυσικά δόντια.

 

ΕΝΘΕΤΑ ΚΑΙ ΕΠΕΝΘΕΤΑ ΠΟΡΣΕΛΑΝΗΣ

​

Σήμερα σε περιπτώσεις μεγάλης απώλειας οδοντικής ουσίας από τερηδονισμό ή κάταγμα, έχουμε τη δυνατότητα εφαρμογής αυτής της τεχνικής σε αντίθεση με παλαιότερες εποχές που το δόντι έπρεπε να τροχιστεί για στεφάνη (θήκη ).  Και σε αυτή την τεχνική τα υλικά που χρησιμοποιούμε δεν είναι πορσελάνη άλλα καινούρια πιο προηγμένα υλικά (EMAX, σύνθετη ρητίνη και μονολιθική ζιρκόνια).

​

Πρόκειτε βασικά για μεγάλες εμφράξεις (σφραγίσματα) που δεν κατασκευάζονται από τον οδοντίατρο μέσα στο στόμα του ασθενή ΑΜΕΣΑ, αλλά ετοιμάζονται  από το εργαστήριο και τοποθετούνται έτοιμες μέσα στο στόμα από τον οδοντίατρο με χρήση ειδικής κονίας (ΕΜΜΕΣΕΣ ΕΜΦΡΑΞΕΙΣ).  Αυτό σημαίνει ότι ο οδοντίατρος αφού καθαρίσει το τερηδονισμένο ή σπασμένο δόντι θα δώσει στη κοιλότητα ένα σχήμα, θα αποτυπώσει την περιοχή και θα στείλει το μέτρο στο εργαστήριο μαζί με όλες τις απαραίτητες πληροφορίες (χρώμα-σύγκλειση) και σε 4 με 5 μέρες θα έχει στο ιατρείο έτοιμο το ένθετο ρητίνης, EMAX ή ζιρκονίου, για να κολληθεί στη κοιλότητα. Η κατασκευή αυτή δίνει στο δόντι το αρχικό του σχήμα και συγχρόνως σαν κατασκευή είναι πολύ πιο ανθεκτική από το κοινό σφράγισμα.

 

ΟΛΟΚΕΡΑΜΙΚΕΣ ΣΤΕΦΑΝΕΣ

​

Τα γνωστά σε όλους καπάκια, στεφάνες ή θήκες σήμερα προσφέρνονται και σε ολοκεραμική μορφή, δηλαδή χωρίς την βάση από μέταλλο. Οι ολοκεραμικές στεφάνες μας δίνουν άριστη αισθητική χωρίς το αντιαισθητικό γκριζάρισμα  στα ούλα που είχαν παλαιότερα  οι μεταλλοκεραμικές στεφάνες.

​

Τις επιλέγουμε όταν:

Υπάρχουν πολλές και μεγάλες παλιές εμφράξεις με αποτέλεσμα να διακυβεύεται η ακεραιότητα του δοντιού.

​

Έχουμε απώλεια δοντιού και ο ασθενής δεν θέλει να μπει στη διαδικασία του εμφυτεύματος (Γέφυρα).

Παλαιότερα οι ολοκεραμικές στεφάνες συστήνονταν κυρίως για την πρόσθια αισθητική περιοχή λόγο κόστους  και λόγο αντοχής. Σήμερα που ο κόσμος αποζητά άριστη αισθητική και λιγότερο μέταλλο στο στόμα, τα προηγμένα  υλικά και μέθοδοι κατασκευής  έχουν καταστήσει τις ολοκεραμικές κατασκευές πολύ πιο  ανθεκτικές από τις μεταλλοκεραμικές και  έτσι  τείνουν να γίνουν το υλικό επιλογής για όλες τις περιοχές στη στοματική κοιλότητα.